kadının gözlerinde karanlık yırtılıyordu
içinde uzak bedensiz susmuş yar sesi
şiirin koynunda kem notayı vuruyordu
karanlıkta kadının gözleri yırtılıyordu

adamın yüreğinde karanlık yırtılıyordu
yüreği dar bedende piramit oluyordu
kum kilidi kadının gözüne kapanıyordu
karanlıkta adamın yüreği yırtılıyordu

kadın karanlıkta adamın tarihini yırtıyordu
akkorun gayzeri gözlerinden tarih akıyordu
kan durmuyordu adamın yüreğinde
kadının gözlerinden karanlığa düşüyordu

adam karanlıkta kadının maskını yırtıyordu
mecnun’ un ellerinden leyla’ nın yüzü akıyordu
mask tutunamıyordu kadının arsız yüzüne
adamın gözlerinden karanlığa düşüyordu

yar koynunu kaybetmiş aşk üşüyordu

yücel binici