
her gece dolunaysın
harelenirsin karanlığıma
gözlerin serpilir gecenin yüzüne
biri akşam
biri kutup
vesaire
yüzünü görsem
yakamozların kucaklar beni
kumsalda düşlesem
kıskanırım akdeniz’den
yokluğundayım
üstelik mecburum
demirci körüğüdür yüreğim
aldığım her nefes yangın olur
eriyip akar içime direncim
haki bir örstür bu kent
yaşanan gün balyozdur artık
hırs ile iner kalkar
acıyla buruşmuş yüzüme güneş
her gece dolunaysın
harelenirsin karanlığıma
hangi sokağa girsem
sevdan kucaklar beni
arasta’da ellerin uzanır ellerime
bedesten’de sahafa uğrarız
kaldırımda sarmaş dolaş
bütün renklerinle yaşarım seni
hasretin son yangınında bile
künyemdir
dişlerimin arasında kalır
aşka ve sana dair o pırlanta dize
aklıma düşersin tayf’ın vurur yüreğime
yücelbinici