her gece dolunaysın
harelenirsin karanlığıma
gözlerin serpilir gecenin yüzüne

biri akşam
biri kutup
vesaire

yüzünü görsem
yakamozların kucaklar beni
kumsalda düşlesem
kıskanırım akdeniz’den

yokluğundayım
üstelik mecburum

demirci körüğüdür yüreğim
aldığım her nefes yangın olur
eriyip akar içime direncim
haki bir örstür bu kent
yaşanan gün balyozdur artık
hırs ile iner kalkar
acıyla buruşmuş yüzüme güneş

her gece dolunaysın
harelenirsin karanlığıma

hangi sokağa girsem
sevdan kucaklar beni
arasta’da ellerin uzanır ellerime
bedesten’de sahafa uğrarız
kaldırımda sarmaş dolaş
bütün renklerinle yaşarım seni

hasretin son yangınında bile
künyemdir
dişlerimin arasında kalır
aşka ve sana dair o pırlanta dize
aklıma düşersin tayf’ın vurur yüreğime



yücelbinici