bekle beni

ikiye bölüyorum bizi aşkın kutsal dağlarına gün düşerken
beni sefere seni aşkın yalnız soğuk gecelerine sürüyorum

karanlığında ateşin gezindiği geceler bırakıyorum sana yar
aşkın ve zaferin korosu marşımızı söylesin bir olana kadar

aklımda götürüyorum seni yar seni kalbimde götürüyorum
yere değmeyecek ayakların har rüzgarımda uçuşan eteğin
kayıp asanın kumsalından bu aşkın zaferini getirene kadar

rüzgarı doldurup kollarıma gökteki adayı getireceğim sana
tüm sözcükler imgelerle donanmış şairinin ordusudur artık
dizelerimin her biri ağır anlamları taşıyan savaş gemilerim
şiirim okyanusu ve karanlığı yırtarak o kutsal güne çıkacak
gezgine bahşedilmiş tac edilmiş kutsal aşkın donanmasıdır

kadehinde aşkımızın şarabı ile gün batımında bekle beni
ikimize gönderilmiş gökyüzünün adası ile döneceğim geri

yücelbinici