Temel duygulardan önce, ilkel veya içgüdüsel duygular vardı. Bunlar insanlaşmamızı ve bilişsel gelişimimizi yönlendiren psikofiziksel durumlardır.

Bugün kim olduğumuzun çoğu, ilkel veya içgüdüsel duygularımızdan kaynaklanmaktadır. Korku gibi boyutlara atıfta bulunuyoruz ya da açlığa veya susuzluğa eşlik eden şiddetli arzu ve acıyla bağlantılı umutsuzluk. Aslında, bu atalardan gelen ve temel durumlar, şu anda deneyimlediğimiz çok çeşitli duygu ve hislerin kaynağı ve kökü olabilir.

Sinirbilimciler, bu orijinal duyguların içgüdülerimizin temelini oluşturduğuna dikkat çekiyor. Eylemi teşvik eden, iştahı tatmin etme ihtiyacını yönlendiren veya tehditten kaçan bileşenlerdir. Bir şekilde, bu süreçler vahşiden insana, temelden karmaşığa gitmemize izin veren alt tabaka gibi hareket etti.

Bu konu inanılmaz derecede ilginç. Bunun nedeni, duygusal organizasyon sistemlerinin, ontogenez sırasında beynin heykelini inşa etmenin anahtarı olduğunu anlamamıza izin vermesidir. Aslında, evrimleşen sadece bedenlerimiz değildi. Duygusal sistemler de bu evrimde çok daha karmaşık hale geldi. Bu, bilişsel gelişimimiz için belirleyici oldu.

Sonuçta, insanlar olarak düşündüğümüz şey değiliz, hissettiğimiz şeyiz.

Uzmanlar, bilincin nasıl ortaya çıktığı konusunda hemfikir değiller. Bazıları bunun bilişsel süreçlerin gelişmesinden sonra ortaya çıktığına inanıyor. Diğerlerine göre ise bilinç, duyguların sonucuydu.

İlkel veya içgüdüsel duygular nelerdir?

İlkel duygular teorisi, 2006’da The Primordial Emotions: The Dawning of Consciousness başlıklı ilginç bir yayının ardından popüler hale geldi. Yazarı, önemli bir fizyolog ve Melbourne Üniversitesi’nde (Avustralya) profesör olan Derek Denton’dur. Teorisi, içgüdüsel duyguların bilincimizin temelini oluşturduğu fikrinden başlar.

Bu öneriyi anlamak için bir an için evrimimizin ilk aşamalarını gözümüzde canlandırmalıyız. O zaman, kendimizi sadece homeostazı teşvik etmeyi amaçlayan reflekslerle hareket etmekle sınırladık. Başka bir deyişle, eğer üşüdüysek, ısı kaynakları aradık. Aç veya susuz hissettiğimizde yiyecek ve içecek aramaya gittik.

Bu durumlar, yalnızca uyarılma ve basit ama çaresiz bir eyleme geçme arzusu tarafından yönetilen boyutlardı. Ancak, beynimiz geliştikçe, Dr. Denton ve arkadaşlarının bir çalışmada açıkladığı gibi bu duygular daha karmaşık hale geldi. Bu, limbik, paralimbik ve serebral insula alanlarımızın gelişimi sayesinde oldu.

Biz geliştikçe, duygularımız artık yalnızca içgüdüsel ve ilkel değildi. Ayrıca amacımız artık sadece hayatta kalmak değildi. Biz de sosyalleşmek, bağları güçlendirmek, hedefler koymak, heyecanlanmak ve umutlanmak istedik. Yavaş yavaş, bilincimizi de şekillendirdik.

İlkel ve içgüdüsel duygular arasındaki fark

İlkel duygular ile temel duygular arasında bir fark olup olmadığını sorabilirsiniz. Cevap Evet. Ayrıca, açıklığa kavuşturulması gereken bir farktır.

Bu ilkel veya içgüdüsel psikofiziksel durumlardan bahsettiğimizde, alt beynin aşırı eski bölgeleri tarafından yönlendirilen süreçlere atıfta bulunuruz. Örneğin, hipotalamus ve orta beyin.

Dr. Derek Denton, birincil duyguların açlık, susuzluk, acı ve korku olduğu sonucuna vardı. Hayatta kalmak için temel, eski ve gerekli koşullardı. Daha sonra, çok daha karmaşık psikofiziksel gerçeklikler ortaya çıkmaya başladı.

Aslında, yavaş yavaş sözde temel duygular gelişti. Aşk, üzüntü, öfke ve hatta iğrenme gibi orijinal olanlarla başladılar.

Serebral korteksin gelişmesiyle birlikte algı, hayal gücü ve yargılama gibi daha karmaşık süreçler ortaya çıktı. Aynı zamanda ve bu nörolojik evrim sırasında duygularımız da daha karmaşık ve daha az içgüdüsel hale geldi.

Bilinç ve duygular, samimi bir ilişki

Sinirbilim dünyasında çözülmemiş bir gizem vardır. Bu, bilincin kökeninin anlaşılmasıdır. Bununla, insanlar olarak kendimizi ve bizi çevreleyen gerçekliği yansıtma kapasitemizi kastediyoruz. Birçok bilim insanı, bu boyutun bilişsel evrimimizin, zekâmızın bir sonucu olarak ortaya çıktığına inanıyor.

Ancak, bazı uzmanlar başka bir öneride bulundular. Düşündüğümüz gibi olmadığımızı, hissettiğimiz gibi olduğumuzu öne sürüyorlar. Aslında, biz duygularımızız. Ne de olsa, akıl yürüten duygusal varlıklarız. Bu nedenle, bilincimizin temeli bu olabilir.

Bu, Dr. Denton’ın eserlerinde dikkate aldığı, savunduğu ve ortaya koyduğu hipotezdir. İlkel duyguların, bilincin evrimsel kökeninin temel taşı olabileceğine inanıyor. Aslında, beyin görüntüleme yoluyla, bazal beynin bu derin bölgelerinin açlık, susuzluk veya korku gibi birincil durumlar tarafından nasıl aktive edildiğini görebiliriz.

Bu ilginç yaklaşıma göre beynimizin aşamalı gelişimi, duygularımızın da onunla birlikte evrimleşmesine neden oldu. Duygusal durumlar daha karmaşık hale geldiğinde, bilincimiz de ortaya çıktı. Bununla birlikte, insan davranışı daha yetenekli, daha karmaşık hale geldi ve bugün kim olduğumuzu şekillendirdi.

Gördüğünüz gibi, bu ilginç ve belirleyici bir konudur. Bilim insanlarının önümüzdeki yıllarda konuyu daha derinlemesine incelemeye devam edeceklerine şüphe yok.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kaynakça 

  • Denton, Derek (2006) The Primordial Emotions: The Dawning of Consciousness. Oxford University Press
  • Toronchuk, J. A., & Ellis, G. F. (2013). Affective neuronal selection: the nature of the primordial emotion systems. Frontiers in psychology3, 589. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2012.00589

Kaynak: “İlkel veya İçgüdüsel Duygular: Bilincin Kökenleri” https://aklinizikesfedin.com/ilkel-veya-icgudusel-duygular-bilincin-kokenleri/