Akılcı Sabır

Buddha ve öğrencileri, çeşitli bölgeleri ve şehirleri geçmelerini gerektiren bir yolculuğa çıkmaya karar vermişlerdir. Bir gün, uzakta bir göl görürler. Susamış oldukları için orada durmaya karar verirler. Göle ulaştıklarında Buddha, en genç ve sabırsız öğrencisine, “Susadım. Bana şu gölden biraz su getirir misin?” der.

Öğrenci göle gider, ancak ulaştığında bir öküz sürüsünün gölü geçtiğini fark eder. Bundan dolayı, gölün suyu yavaş yavaş bulanık hale gelir. Bunu gören öğrenci, “Öğretmenime içsin diye bu çamurlu suyu veremem,” diye düşünür. Dolayısıyla, öğrenci geri döner ve Buddha’ya “Gölün suyu son derece çamurlu, o suyu içebileceğimizi düşünmüyorum,” der.

Yarım saat kadar sonra, Buddha öğrencisinden göle geri dönmesini ve ona içmesi için biraz su getirmesini ister. Ancak, su hala kirlidir. Öğrenci geri döner ve Buddha’ya, “O suyu içemeyiz. Şehre yürümeli ve orada içecek bir şey bulmalıyız,” der.

Buddha ona cevap vermez. Başka bir şekilde hareket de etmez. Sadece orada durur. Bir süre sonra, Buddha öğrencisinden göle geri dönmesini ve ona içmesi için biraz su getirmesini tekrar ister. Öğrenci, öğretmenine karşı gelmek istemez ve göle gider, ancak öğretmeninin onu neden tekrar yolladığını anlayamadığı için çok öfkelidir. Çünkü su çamurlu olduğu için zaten içemeyeceklerdir.

Göle vardığında, bu sefer suyun kristal kadar berrak olduğunu gözlemler. Böylelikle, biraz su alarak bu suyu Buddha’ya götürür. Buddha suya bakar ve öğrencisine, “Suyu temizlemek için ne yaptın?” diye sorar. Öğrenci soruyu anlamaz, herhangi bir şey yapmadığı açıktır.

Buddha ona bakar ve açıklar, “Bekledin ve suyu rahat bıraktın. Bundan dolayı, çamur kendi kendine dibe çöktü ve şimdi su berrak. Beynin de böyledir! Çamurlandığında, onu rahat bırakman gerekir. Ona biraz zaman ver. Sabırsız olma. Aksine, sabırlı ol. O, kendi kendine bir dengeye ulaşacaktır. Onu sakinleştirmek için bir efor göstermene gerek yoktur. Sen onlara tutunmadığın sürece, her şey kendi kendine geçecektir.”

Budistler, zihin yorulana ve karışana kadar düşünceden düşünceye tedirgin bir biçimde atlayan bir beyne, ‘maymun beyni’ derler.